[avatar user=”cemozel” /]
Cem ÖZEL
Kullanıcı Hizmetleri Yöneticisi/Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi

Herkesin dilindedir “kötü gün dostu”. İnsan yaşını aldıkça (Yaş almak da ne güzel bir tabirdir. Sevgili Pınar Aylin, yaşlanma yerine kullanır Peri Masalı kitabında) kötü gün dostundan ziyade iyi gün dostu arar. İnsanın iyi gününde dostlarını, sevdiklerini yanında görememesi, bazı dinlerde uygulanan “düşkünleştirme”ye kadar varabilir.

Hiç farkettiniz mi, kötü gününüzde çevrenizde bir sürü insan olur. Kimileri gerçekten kötü gün dostudur; ama bazıları kötü halinizi görmeye gelmiş gibidirler. Söz söylemek, akıl vermek, şunu şunu uygula demek çocuk oyuncağıdır onlar için. Eğlencelidir de. İçten içe keyif alan da olur bu kötü gün dostları arasında.

Düzlüğe çıktığınızda yavaş yavaş bu kötü gün dostları sır olup ortadan kaybolur. Hüzün paylaşılır da mutluluk paylaşılmaz olur. İsterseniz bir deneyin. Mesela bir gün mutlu olun ve içinde bulunduğunuz, sizi mutlu eden şeylerden bahsedin ulu orta yerde. Göreceksiniz ki yanınızda kimse kalmayacak.

Eğer yalnız kalmak istiyorsanız mutlu olun. Bir dönem siyasette de kullanılan; ama pek de kabul görmeyen bir tabir vardı: Değerli yalnızlık! Belki bu tabiri bizim bu durum için kullanabiliriz.

Sözün kısası diyelim ve klişeleri yıkıp kendimize iyi gün dostları edinelim. Eskiden tersi olabilir; ama devir değişti artık. Şunu çok rahat söyleyebilirim ki, zamanımızın iyi gün dostu aynı zamanda kötü gün dostu da olabilir; ama kötü gün dostu, her zaman iyi gün dostu olmayabilir.

Bu durum özel hayatımızda da iş hayatımızda da vuku bulabilir. Bu nedenle bir kişiye bile faydası olursa, bir farkındalık yaratırsa kendimi bir nebze mutlu hissederim.