[avatar user=”cemozel” /]
Cem ÖZEL
Kullanıcı Hizmetleri Yöneticisi/Sabancı Üniversitesi Bilgi Merkezi

Geçenlerde bi’ arkadaşım, koskoca bir ülkenin profilini bir bilet gişesi kuyruğunda görmüş.

Olayı şöyle özetliyor. Aynen alıyorum köşeme:

“Çok sevdiğim bir şarkıcının konseri için gişe açılmadan 20 dakika öncesinde kuyruğa girdim. Önümde yaklaşık 20 kişi var. Bu 20 kişinin çoğu üniversite öğrencisi. Bir süre sonra arkamda beş on kişi sıralandı ve neredeyse bu sayı sabitlendi; çünkü sonradan gelenler önümdeki sıraya kaynak olmaya başladı. Sonra başladım bu kaynakçıları gözlemlemeye.

Kimi önümdeki sırayı şöyle bir kolaçan ediyor, tanıdık birileri var mı diye.

Kimi 10 dakika öncesinde tam da önümde kaynak yapmış olmasına rağmen, kendinden sonraki kaynakçıları eleştiriyor, “bize sıra gelmeyecek” diye.

Arkaya doğru sıraya girecekleri, önümdeki sırada olan arkadaşları kolundan çekiştiriyor: “Gelsene, keriz misin o kadar sıraya girme.”

“Yok” diyor, “gireceğim”.

Ağlayacağım neredeyse. Bu güzelim kaynak teklifini reddediyor ve arka sıraya geçiyor; ama o da ne, aradan beş dakika geçmiyor, aynı kişi “teklifiniz hala geçerliyse kabul ediyorum” der gibi, sığınmacı olarak kaynıyor önümdeki arkadaşlarının yanına.

Önümde olan yaklaşık 20 kişilik sıra, şişme yapıyor, neredeyse patlayacak bir su borusu kıvamında. 45 dakikada iki adım zor ilerliyorum.

Bu duruma kimse itiraz etmiyor, kaynak yapan öğrenci dışında. Tam yeni bir kaynak görüyorum, “sus ağzım” diyorum.

Bir saat yirmi dakikada sıra bana geliyor ve biletimi alıyorum.

Kıssadan hisse!

İnsanlar yüzsüz olmuş. Gözümün içine baka baka önüme geçip pişmiş kelle gibi sırıtıyorlar.

Hırsızlığın suç olmadığı bir ülkede (çünkü yakalanan hırsızlar, serbest kalıyor) kul hakkından söz edilemez. Kul hakkı insanlara artık galiba eski bir ismi çağrıştırıyor: Kul Hakkı

Bu da bir kul hakkı değil midir? Sen uygar bir şekilde, sıra varsa gir, bekle sıranı; ama birisi gelsin senin önüne geçsin? İnsan gibi sıraya girip sırası gelince hakettiği biletini alanların yanı sıra, oportünizme bulaşmış sevgili gençleri ileride hayal edince, hangi mevkilere gelebileceklerini görebiliyorum.

Eminim teşekkürü kabul etmeyeceklerdir; ama ben, kimsenin hakkına tecavüz etmeden uygar bir şekilde sıraya girip sabırla sıranın kendisine gelmesini bekleyen sıradaşlarıma çok teşekkür ediyorum.”

İşte böyle! Haksız da sayılmaz. Bir sıradan neler çıkarmış arkadaşım. Sıradışı olmak bu değil. Sıradışı olmak için önce sıraya girelim.